Lasius emarginatus
| Lasius emarginatus | |
| 300px | |
| Systematyka | |
| Gromada | owady |
| Rząd | błonkoskrzydłe |
| Podrząd | żądłówki |
| Rodzina | mrówkowate |
| Podrodzina | Formicinae |
| Plemię | Lasiini |
| Nazwa systematyczna | |
| Lasius emarginatus | |
| (Olivier, 1792) | |
Lasius emarginatus jest mrówką występującą podobnie jak Lasius niger w miastach. W Polsce występuje na południu kraju. Jest to gatunek najbardziej kserotermofilny z wszystkich europejskich Lasiu - sucho- i ciepłolubny, występujący w miejscach nasłonecznionych - trawiastych oraz lasach liściastych z rzadką roślinnością. Gniazda zakłada pod kamieniami, w szczelinach murów i rozpadlinkach, rzadziej w martwym drewnie. Mogą w nich występować elementy parakartonowe z przeżutego drewna i ziemi zlepionych spadzią/śliną. Kolonie są liczne i monoginiczne.
Mrówki te żywią się spadzią i nektarem, ale także są drapieżne. Mrówki epigealne (aktywne na powierzchni ziemi), agresywne w stosunku do konkurencyjnych gatunków. Jest agresywniejsza i szybsza od Lasius niger. Potrafi hodować mszyce - również korzeniowe. Loty godowe w lipcu i sierpniu, w godzinach popołudniowych.
Wygląd
Ciało robotnic jest dwubarwne - tułów żółtoczerwony lub nieco ciemniejszy oraz ciemne, niemal czarne, odwłok i głowa. Długość od 3,5 do 5 mm. Królowe czerwonobrązowe z jaśniejszymi bokami, tułów wydłużony i nie masywny.
Podobne mrówki
