|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | Przycięcie szkła najlepiej zlecić fachowcom (czyli szklarzowi), jednak budowę [[formikarium]] poprzez klejenie [[silikon]]em można wykonać samemu. Jeśli podejmiesz się przycinania szkła pamiętaj, że:
| + | [[kategoria:delete]] |
| − | | |
| − | * raz zrobionej rysy nie należy poprawiać,
| |
| − | * ostre krawędzie można stępić drobnym papierem ściernym,
| |
| − | * starym sposobem na stępianie ostrych krawędzi szkła jest delikatne pocieranie kawałkiem szkła (po dłuższym używaniu ten kawałek szkła staje się szklaną osełką) - nie próbuj jednak tego - użyj lepiej papieru ściernego,
| |
| − | * szkło nie lubi naprężeń, więc nie ściskaj go śrubami.
| |
| − | | |
| − | === wiercenie otworów w szkle ===
| |
| − | | |
| − | Zanim zaczniesz wiercić otwór w szkle zastanów się czy nie wartbyłoby jednej szybki zastąpić plexą. Oszczędzi to kłopotów.
| |
| − | | |
| − | Pierwszy sposób to wiercenie wierłem z widią (czyli wiertło do betonu z taką twardą płytką) lub specjalnym wiertłem łódkowym do szkła. Zaleca się chłodzić miejsce wiercenia wodą lub smarować terpentyną.
| |
| − | | |
| − | Drugi (stary) sposób polega na użyciu zwykłego pręta lub rurki z miedzi lub mosiądzu. Dookoła planowanego otworu trzeba zrobić pierrścień z plasteliny. Wewnątrz nalewa się gliceryny i można zaczać wiercić. Wiertło z miedzi samo uzbraja się w odłamki szkła i wycina otwór. Używając rurki można zrobić większy otwór. Zamiast gliceryny można zastosować terpentynę.
| |
| − | | |
| − | W obu przypadkach trzeba mieć wiertarkę stołową. Ponadto a pod szkłem musi być twarda podkładka. Podczas wiercenia potrzebne jest stabilne prowadzenie wiertła (lub rurki) i rozsądne postępowanie z naciskiem - nie za mocno! - spokojnie powoli, będzie otwór a nie dziura.
| |
| − | | |
| − | | |
| − | === Stanowisko do ręcznego szlifowania krawędzi pociętego szkła ===
| |
| − | [[Grafika:Szkic szlifowanie krawedzi szkla.svg|thumb|400px|dwie deski i papier ścierny do bezpiecznego szlifowania krawędzi szkła]]
| |
| − | :Potrzebne materiały:
| |
| − | *warsztat z imadłem,
| |
| − | *dwie równe deseczki,
| |
| − | *drobny papier ścierny,
| |
| − | *delikatność i ostrożność.
| |
| − | :Papier ścierny zgiąć w pół (ziarnem do siebie) i włożyć między dwie deski. Dwie deski przyłożyć do siebie płaskimi powierzchniami, ustawić poziomo i przesunąć względem siebie o 2-3 cm i tak aby deska z tyłu była wyżej a z przodu niżej. Scisnąć deski w imadle. Zgiąć jedną część papieru ściernego do poziomu, drugą zostawić pionowo. Polać papier ścierny wodą i można rozpocząć delikatne szlifowanie. Taflę szkła ustawić pod kątem 45stopni do poziomu i przesuwać w rowku między deskami po papierze ściernym. Nie potrzebny jest duży nacisk. Dobrze jest podczas szlifowania kolejnych krawędzi zmieniać kąt szlifowania aby nie przeciąc papieru ściernego i zbyt szybko nie zużyć. Ja się dużo szlifuje to trzeba wyjąć papier i zgiąć w innym miejscu i dalej można szlifować. Do trzymania szkła niezbędne są rękawice robocze ze skórą. Podczas pracy należy zachować ostrożność i nie można wykonywać zbyt gwałtownych ruchów. Czas szlifowania wszystkich krawędzi to zaledwie 2-3 minuty. Jeśli szkło było cięte metalowym rysikiem a nie diamentem oszlifowanie krawędzi trwa dłużej. W celu sprawdzenia czy szkło nie jest ostre wystarczy przyjrzeć się czy na krawędziach widoczna jest matowa kreska na krawędzi szkła jest na całej długości.
| |
| − | | |
| − | | |
| − | | |
| − | ===linki zewnętrzne===
| |
| − | * [http://www.artshobby.pl/katalog/start.htm rysik do szkła]
| |
| − | | |
| − | [[kategoria:technika]] | |
