Camponotus truncatus: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełniony i poprawiony) |
|||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
'''Camponotus''' (''Colobopsis'') '''truncatus''' to mrówka [[monoginia|monoginiczna]] stosująca [[polydomia|polydomię]], występująca w regionie śródziemnomorskim. Tworzy kolonie liczące do ok. 500 robotnic. Spotykana między innymi w Niemczech, w cieplejszych częściach tego kraju. Przed rokiem 2006 nie zaobserwowano tej mrówki w Polsce. Pierwsze stanowiska wykryto w Rogalinie pod Poznaniem (Dęby Rogalińskie na terenie Rogalińskiego Parku krajobrazowego) oraz we Wrocławiu i jego okolicach. | '''Camponotus''' (''Colobopsis'') '''truncatus''' to mrówka [[monoginia|monoginiczna]] stosująca [[polydomia|polydomię]], występująca w regionie śródziemnomorskim. Tworzy kolonie liczące do ok. 500 robotnic. Spotykana między innymi w Niemczech, w cieplejszych częściach tego kraju. Przed rokiem 2006 nie zaobserwowano tej mrówki w Polsce. Pierwsze stanowiska wykryto w Rogalinie pod Poznaniem (Dęby Rogalińskie na terenie Rogalińskiego Parku krajobrazowego) oraz we Wrocławiu i jego okolicach. | ||
| − | Gatunek gniazduje w martwych partiach żywych drzew (w szczególności w cienkich uschniętych gałązkach), czasem w zdrewniałych pustych łodygach krzewów. Spotykany w suchych lasach liściastych (także w starych parkach, lasach mieszanych i w sadach). Najczęstszy w widnych dąbrowach. Mrówki te żywią się spadzią oraz polują na drobne owady. Loty godowe od czerwca do sierpnia. | + | Gatunek gniazduje w martwych partiach żywych drzew (w szczególności w cienkich uschniętych gałązkach), czasem niewielkie kolonie pojawiają się w zdrewniałych pustych łodygach krzewów. Spotykany w suchych lasach liściastych (także w starych parkach, lasach mieszanych i w sadach). Najczęstszy w widnych dąbrowach. Mrówki te żywią się spadzią oraz polują na drobne owady. Loty godowe od czerwca do sierpnia. |
| + | |||
| + | Zimą wytrzymują ochłodzenia (na zewnątrz jak i wewnątrz gniazda) dochodzące do minus 15*C. Wykazuje [[polimorfizm]] - 2 kasty złożone z normalnej wielkości robotnic i żołnierzy. Kasta żołnierzy jest większa od normalnych robotnic. Mrówki żołnierze pojawiają się w dojrzałych koloniach i charakteryzują się mocno zesklerotyzowaną głową, a dokładniej powiększonym przodem głowy wykorzystywanym do zatykania wejść do gniazda, którego nie opuszczają. Głowa królowej przypomina głowę żołnierza i służy w tym samym celu, w czasie klasztornego zakładania kolonii. Głowa i tułów ubarwione rdzawo, odwłok ciemnobrązowy. Na odwłoku występują również białe przebarwienia. | ||
| − | |||
* Robotnice | * Robotnice | ||
wielkość: 3 - 6 mm | wielkość: 3 - 6 mm | ||
Wersja z 18:36, 17 lut 2013
| Camponotus truncatus | |
.jpg) foto: Curtus | |
| Zobacz album zdjęć | |
| Systematyka | |
| Gromada | owady |
| Rząd | błonkoskrzydłe |
| Rodzina | mrówkowate |
| Podrodzina | Formicinae |
| Plemię | Camponotini |
| Nazwa systematyczna | |
| Camponotus truncatus | |
| (Spinola, 1808) | |
Camponotus (Colobopsis) truncatus to mrówka monoginiczna stosująca polydomię, występująca w regionie śródziemnomorskim. Tworzy kolonie liczące do ok. 500 robotnic. Spotykana między innymi w Niemczech, w cieplejszych częściach tego kraju. Przed rokiem 2006 nie zaobserwowano tej mrówki w Polsce. Pierwsze stanowiska wykryto w Rogalinie pod Poznaniem (Dęby Rogalińskie na terenie Rogalińskiego Parku krajobrazowego) oraz we Wrocławiu i jego okolicach. Gatunek gniazduje w martwych partiach żywych drzew (w szczególności w cienkich uschniętych gałązkach), czasem niewielkie kolonie pojawiają się w zdrewniałych pustych łodygach krzewów. Spotykany w suchych lasach liściastych (także w starych parkach, lasach mieszanych i w sadach). Najczęstszy w widnych dąbrowach. Mrówki te żywią się spadzią oraz polują na drobne owady. Loty godowe od czerwca do sierpnia.
Zimą wytrzymują ochłodzenia (na zewnątrz jak i wewnątrz gniazda) dochodzące do minus 15*C. Wykazuje polimorfizm - 2 kasty złożone z normalnej wielkości robotnic i żołnierzy. Kasta żołnierzy jest większa od normalnych robotnic. Mrówki żołnierze pojawiają się w dojrzałych koloniach i charakteryzują się mocno zesklerotyzowaną głową, a dokładniej powiększonym przodem głowy wykorzystywanym do zatykania wejść do gniazda, którego nie opuszczają. Głowa królowej przypomina głowę żołnierza i służy w tym samym celu, w czasie klasztornego zakładania kolonii. Głowa i tułów ubarwione rdzawo, odwłok ciemnobrązowy. Na odwłoku występują również białe przebarwienia.
- Robotnice
wielkość: 3 - 6 mm
- Królowe
wielkość: 5-7 mm
