Obróbka szkÅ‚a: Różnice pomiędzy wersjami
m (1 wersja) |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
* szkło nie lubi naprężeń, więc nie ściskaj go śrubami. | * szkło nie lubi naprężeń, więc nie ściskaj go śrubami. | ||
− | + | === wiercenie otworów w szkle === | |
+ | |||
+ | Zanim zaczniesz wiercić otwór w szkle zastanów się czy nie wartbyłoby jednej szybki zastąpić plexą. Oszczędzi to kłopotów. | ||
+ | |||
+ | Pierwszy sposób to wiercenie wierłem z widią (czyli wiertło do betonu z taką twardą płytką) lub specjalnym wiertłem łódkowym do szkła. Zaleca się chłodzić miejsce wiercenia wodą lub smarować terpentyną. | ||
+ | |||
+ | Drugi (stary) sposób polega na użyciu zwykłego pręta lub rurki z miedzi lub mosiądzu. Dookoła planowanego otworu trzeba zrobić pierrścień z plasteliny. Wewnątrz nalewa się gliceryny i można zaczać wiercić. Wiertło z miedzi samo uzbraja się w odłamki szkła i wycina otwór. Używając rurki można zrobić większy otwór. Zamiast gliceryny można zastosować terpentynę. | ||
+ | |||
+ | W obu przypadkach trzeba mieć wiertarkę stołową. Ponadto a pod szkłem musi być twarda podkładka. Podczas wiercenia potrzebne jest stabilne prowadzenie wiertła (lub rurki) i rozsądne postępowanie z naciskiem - nie za mocno! - spokojnie powoli, będzie otwór a nie dziura. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | === Stanowisko do ręcznego szlifowania krawędzi pociętego szkła === | ||
+ | [[Grafika:Szkic szlifowanie krawedzi szkla.svg|thumb|400px|dwie deski i papier ścierny do bezpiecznego szlifowania krawędzi szkła]] | ||
:Potrzebne materiały: | :Potrzebne materiały: | ||
*warsztat z imadłem, | *warsztat z imadłem, | ||
Linia 13: | Linia 25: | ||
*delikatność i ostrożność. | *delikatność i ostrożność. | ||
:Papier ścierny zgiąć w pół (ziarnem do siebie) i włożyć między dwie deski. Dwie deski przyłożyć do siebie płaskimi powierzchniami, ustawić poziomo i przesunąć względem siebie o 2-3 cm i tak aby deska z tyłu była wyżej a z przodu niżej. Scisnąć deski w imadle. Zgiąć jedną część papieru ściernego do poziomu, drugą zostawić pionowo. Polać papier ścierny wodą i można rozpocząć delikatne szlifowanie. Taflę szkła ustawić pod kątem 45stopni do poziomu i przesuwać w rowku między deskami po papierze ściernym. Nie potrzebny jest duży nacisk. Dobrze jest podczas szlifowania kolejnych krawędzi zmieniać kąt szlifowania aby nie przeciąc papieru ściernego i zbyt szybko nie zużyć. Ja się dużo szlifuje to trzeba wyjąć papier i zgiąć w innym miejscu i dalej można szlifować. Do trzymania szkła niezbędne są rękawice robocze ze skórą. Podczas pracy należy zachować ostrożność i nie można wykonywać zbyt gwałtownych ruchów. Czas szlifowania wszystkich krawędzi to zaledwie 2-3 minuty. Jeśli szkło było cięte metalowym rysikiem a nie diamentem oszlifowanie krawędzi trwa dłużej. W celu sprawdzenia czy szkło nie jest ostre wystarczy przyjrzeć się czy na krawędziach widoczna jest matowa kreska na krawędzi szkła jest na całej długości. | :Papier ścierny zgiąć w pół (ziarnem do siebie) i włożyć między dwie deski. Dwie deski przyłożyć do siebie płaskimi powierzchniami, ustawić poziomo i przesunąć względem siebie o 2-3 cm i tak aby deska z tyłu była wyżej a z przodu niżej. Scisnąć deski w imadle. Zgiąć jedną część papieru ściernego do poziomu, drugą zostawić pionowo. Polać papier ścierny wodą i można rozpocząć delikatne szlifowanie. Taflę szkła ustawić pod kątem 45stopni do poziomu i przesuwać w rowku między deskami po papierze ściernym. Nie potrzebny jest duży nacisk. Dobrze jest podczas szlifowania kolejnych krawędzi zmieniać kąt szlifowania aby nie przeciąc papieru ściernego i zbyt szybko nie zużyć. Ja się dużo szlifuje to trzeba wyjąć papier i zgiąć w innym miejscu i dalej można szlifować. Do trzymania szkła niezbędne są rękawice robocze ze skórą. Podczas pracy należy zachować ostrożność i nie można wykonywać zbyt gwałtownych ruchów. Czas szlifowania wszystkich krawędzi to zaledwie 2-3 minuty. Jeśli szkło było cięte metalowym rysikiem a nie diamentem oszlifowanie krawędzi trwa dłużej. W celu sprawdzenia czy szkło nie jest ostre wystarczy przyjrzeć się czy na krawędziach widoczna jest matowa kreska na krawędzi szkła jest na całej długości. | ||
+ | |||
Wersja z 19:46, 15 wrz 2008
Przycięcie szkła najlepiej zlecić fachowcom (czyli szklarzowi), jednak budowę formikarium poprzez klejenie silikonem można wykonać samemu. Jeśli podejmiesz się przycinania szkła pamiętaj, że:
- raz zrobionej rysy nie należy poprawiać,
- ostre krawędzie można stępić drobnym papierem ściernym,
- starym sposobem na stępianie ostrych krawędzi szkła jest delikatne pocieranie kawałkiem szkła (po dłuższym używaniu ten kawałek szkła staje się szklaną osełką) - nie próbuj jednak tego - użyj lepiej papieru ściernego,
- szkło nie lubi naprężeń, więc nie ściskaj go śrubami.
wiercenie otworów w szkle
Zanim zaczniesz wiercić otwór w szkle zastanów się czy nie wartbyłoby jednej szybki zastąpić plexą. Oszczędzi to kłopotów.
Pierwszy sposób to wiercenie wierłem z widią (czyli wiertło do betonu z taką twardą płytką) lub specjalnym wiertłem łódkowym do szkła. Zaleca się chłodzić miejsce wiercenia wodą lub smarować terpentyną.
Drugi (stary) sposób polega na użyciu zwykłego pręta lub rurki z miedzi lub mosiądzu. Dookoła planowanego otworu trzeba zrobić pierrścień z plasteliny. Wewnątrz nalewa się gliceryny i można zaczać wiercić. Wiertło z miedzi samo uzbraja się w odłamki szkła i wycina otwór. Używając rurki można zrobić większy otwór. Zamiast gliceryny można zastosować terpentynę.
W obu przypadkach trzeba mieć wiertarkę stołową. Ponadto a pod szkłem musi być twarda podkładka. Podczas wiercenia potrzebne jest stabilne prowadzenie wiertła (lub rurki) i rozsądne postępowanie z naciskiem - nie za mocno! - spokojnie powoli, będzie otwór a nie dziura.
Stanowisko do ręcznego szlifowania krawędzi pociętego szkła
- Potrzebne materiały:
- warsztat z imadłem,
- dwie równe deseczki,
- drobny papier ścierny,
- delikatność i ostrożność.
- Papier ścierny zgiąć w pół (ziarnem do siebie) i włożyć między dwie deski. Dwie deski przyłożyć do siebie płaskimi powierzchniami, ustawić poziomo i przesunąć względem siebie o 2-3 cm i tak aby deska z tyłu była wyżej a z przodu niżej. Scisnąć deski w imadle. Zgiąć jedną część papieru ściernego do poziomu, drugą zostawić pionowo. Polać papier ścierny wodą i można rozpocząć delikatne szlifowanie. Taflę szkła ustawić pod kątem 45stopni do poziomu i przesuwać w rowku między deskami po papierze ściernym. Nie potrzebny jest duży nacisk. Dobrze jest podczas szlifowania kolejnych krawędzi zmieniać kąt szlifowania aby nie przeciąc papieru ściernego i zbyt szybko nie zużyć. Ja się dużo szlifuje to trzeba wyjąć papier i zgiąć w innym miejscu i dalej można szlifować. Do trzymania szkła niezbędne są rękawice robocze ze skórą. Podczas pracy należy zachować ostrożność i nie można wykonywać zbyt gwałtownych ruchów. Czas szlifowania wszystkich krawędzi to zaledwie 2-3 minuty. Jeśli szkło było cięte metalowym rysikiem a nie diamentem oszlifowanie krawędzi trwa dłużej. W celu sprawdzenia czy szkło nie jest ostre wystarczy przyjrzeć się czy na krawędziach widoczna jest matowa kreska na krawędzi szkła jest na całej długości.