Pseudomyrmex gracilis: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
| − | {{ | + | {{Mrowka |
| Nazwa zwyczajowa=Pseudomyrmex gracilis | | Nazwa zwyczajowa=Pseudomyrmex gracilis | ||
| Łacińska=''Pseudomyrmex gracilis'' | | Łacińska=''Pseudomyrmex gracilis'' | ||
| Obrazek=Pseudomyrmex gracilis myrmecos.net.jpg | | Obrazek=Pseudomyrmex gracilis myrmecos.net.jpg | ||
| − | | Opis_obrazka= | + | | Opis_obrazka=Mrówka Pseudomyrmex gracilis |
| Gromada=owady | | Gromada=owady | ||
| Rząd=błonkoskrzydłe | | Rząd=błonkoskrzydłe | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
}} | }} | ||
| − | Mrówka | + | Pseudomyrmex gracilis - to mrówka o dość wysokiej umiejętności przystosowawczej. Nazywana jest meksykańską gałązką. Jest bardzo podobna do osy i uznawana jest za bardzo odosobnioną mrówkę. Nigdy nie zakłada gniazd w pobliżu innych, wrogo nastawionych gatunków. Zamieszkuje rozległe tereny lasów tropikalnych. Mrówka bardzo skryta, furażerująca wśród bujnej roślinności i cierni ściółki. Preferuje również nieco otwarte przestrzenie, między innymi zarośnięte pola, bujne łąki. Gniazda są zwykle umieszczone w martwych gałęziach. Na przykład w Ameryce Środkowej (od Meksyku po Panamę) zamieszkują wnętrza spęczniałych akacji. Ich zmienność, nie tylko w wyglądzie, ale i w niesamowitej umiejętności przystosowawczej do poszczególnych środowisk została poparta licznymi badaniami. Na przykład myrmekolog Janzen dowiódł, że mrówki zamieszkujące Belize różnią się wyglądem od ogólnych norm przyjętych dla tego gatunku - są ciemne, duże, obficie owłosione. Ekologia tych gatunków przypomina inne gatunki zwierząt, które wykazują szeroką zmienność ekofenotypową (modyfikacja fenotypowa uwarunkowana zmianami środowiskowymi). Pseudomyrmex gracilis jest gatunkiem dużo większym niż jakikolwiek z siedmiu rodzimych gatunków Pseudomyrmex. Mimo to - na przykład na Florydzie nie mają znaczącego wpływu na zmiany populacji innych mrówek. Pierwotnie pochodzi z Meksyku. P. gracilis zamieszkuje również Stany Zjednoczone - do Argentyny i Brazylii. W Stanach Zjednoczonych P. gracilis występuje tylko w Teksasie, na Florydzie i na Hawajach. Żywi się żywymi owadami (zwłaszcza larwami lepidoptera), zarodnikami grzybów aktywnie hoduje mszyce, zbiera nektar kwiatów, rzadziej delektuje się owocami. |
| + | |||
| + | ===Identyfikacja=== | ||
| + | Mrówka posiada żuchwy z 7-10 “zębami”. Oczy duże i wydłużone. Przedtułów grzbietowo-zanurzeniowy. Tułów długi i szczupły z dobrze rozwiniętym przednim korytem. Włoski przeważająco blado srebrzysto-białe (nie czarne). Rozmiar i kolor bardzo zmienny - od czarnej do pomarańczowo-brązowej, z wieloma kombinacjami pośrednimi i dwubarwnymi. Ta pierwsza odmiana jest bardziej powszechna w zamkniętych i zacienionych lasach, natomiast druga (jaśniejsza) występuje zazwyczaj w siedliskach otwartych co sugeruje pewne uchybienia ekotypowe. Nie posiada żołnierzy. | ||
| + | *Królowa: 11 - 13 mm, duża zmienność zależna od warunków otoczenia od czarnego do pomarańczowego. | ||
| + | *Robotnica: 8 - 10 mm, duża zmienność zależna od warunków otoczenia od czarnego do pomarańczowego. | ||
| + | *Samiec: 8-9 mm | ||
| + | |||
| + | ===Hodowla=== | ||
| + | Mrówka może w rzadkich przypadkach prowadzić do reakcji alergicznych. Zaleca się podawanie rozcieńczonego z wodą miodu oraz owadów, takich jak muchy, komary, małe świerszcze. Wilgotność powinna wahać się między 50% a 70%, natomiast temperatura standardowo między 21 a 30 stopni celsjusza. Ten gatunek mrówki nie hibernuje! Nie jest polecana początkującym - mrówka bardzo szybka, agresywna. Dochodzi do kilkuset osobników, a więc nie wymaga dużego gniazda. Mrówki chętnie wspinają się po gałęziach, można pomyśleć o jakimś ciekawym wystroju. | ||
| + | |||
| + | ===Linki zewnętrzne=== | ||
| + | *https://www.antweb.org/description.dogenus=pseudomyrmex&name=gracilis&rank=species | ||
| + | *http://www.antwiki.org/wiki/Pseudomyrmex_gracilis | ||
| + | *https://www.antstore.net/shop/de/Ameisen/Ameisen-aus-Amerika/Pseudomyrmex-gracilis.html | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria:Mrówki]] | [[Kategoria:Mrówki]] | ||
[[Kategoria:Nowe]] | [[Kategoria:Nowe]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:06, 8 gru 2017
| Pseudomyrmex gracilis | |
 Mrówka Pseudomyrmex gracilis | |
| Systematyka | |
| Gromada | owady |
| Rząd | błonkoskrzydłe |
| Rodzina | mrówkowate |
| Podrodzina | Pseudomyrmecinae |
| Nazwa systematyczna | |
| Pseudomyrmex gracilis | |
| (Fabricius, 1804) | |
Pseudomyrmex gracilis - to mrówka o dość wysokiej umiejętności przystosowawczej. Nazywana jest meksykańską gałązką. Jest bardzo podobna do osy i uznawana jest za bardzo odosobnioną mrówkę. Nigdy nie zakłada gniazd w pobliżu innych, wrogo nastawionych gatunków. Zamieszkuje rozległe tereny lasów tropikalnych. Mrówka bardzo skryta, furażerująca wśród bujnej roślinności i cierni ściółki. Preferuje również nieco otwarte przestrzenie, między innymi zarośnięte pola, bujne łąki. Gniazda są zwykle umieszczone w martwych gałęziach. Na przykład w Ameryce Środkowej (od Meksyku po Panamę) zamieszkują wnętrza spęczniałych akacji. Ich zmienność, nie tylko w wyglądzie, ale i w niesamowitej umiejętności przystosowawczej do poszczególnych środowisk została poparta licznymi badaniami. Na przykład myrmekolog Janzen dowiódł, że mrówki zamieszkujące Belize różnią się wyglądem od ogólnych norm przyjętych dla tego gatunku - są ciemne, duże, obficie owłosione. Ekologia tych gatunków przypomina inne gatunki zwierząt, które wykazują szeroką zmienność ekofenotypową (modyfikacja fenotypowa uwarunkowana zmianami środowiskowymi). Pseudomyrmex gracilis jest gatunkiem dużo większym niż jakikolwiek z siedmiu rodzimych gatunków Pseudomyrmex. Mimo to - na przykład na Florydzie nie mają znaczącego wpływu na zmiany populacji innych mrówek. Pierwotnie pochodzi z Meksyku. P. gracilis zamieszkuje również Stany Zjednoczone - do Argentyny i Brazylii. W Stanach Zjednoczonych P. gracilis występuje tylko w Teksasie, na Florydzie i na Hawajach. Żywi się żywymi owadami (zwłaszcza larwami lepidoptera), zarodnikami grzybów aktywnie hoduje mszyce, zbiera nektar kwiatów, rzadziej delektuje się owocami.
Identyfikacja
Mrówka posiada żuchwy z 7-10 “zębami”. Oczy duże i wydłużone. Przedtułów grzbietowo-zanurzeniowy. Tułów długi i szczupły z dobrze rozwiniętym przednim korytem. Włoski przeważająco blado srebrzysto-białe (nie czarne). Rozmiar i kolor bardzo zmienny - od czarnej do pomarańczowo-brązowej, z wieloma kombinacjami pośrednimi i dwubarwnymi. Ta pierwsza odmiana jest bardziej powszechna w zamkniętych i zacienionych lasach, natomiast druga (jaśniejsza) występuje zazwyczaj w siedliskach otwartych co sugeruje pewne uchybienia ekotypowe. Nie posiada żołnierzy.
- Królowa: 11 - 13 mm, duża zmienność zależna od warunków otoczenia od czarnego do pomarańczowego.
- Robotnica: 8 - 10 mm, duża zmienność zależna od warunków otoczenia od czarnego do pomarańczowego.
- Samiec: 8-9 mm
Hodowla
Mrówka może w rzadkich przypadkach prowadzić do reakcji alergicznych. Zaleca się podawanie rozcieńczonego z wodą miodu oraz owadów, takich jak muchy, komary, małe świerszcze. Wilgotność powinna wahać się między 50% a 70%, natomiast temperatura standardowo między 21 a 30 stopni celsjusza. Ten gatunek mrówki nie hibernuje! Nie jest polecana początkującym - mrówka bardzo szybka, agresywna. Dochodzi do kilkuset osobników, a więc nie wymaga dużego gniazda. Mrówki chętnie wspinają się po gałęziach, można pomyśleć o jakimś ciekawym wystroju.
